Beşerler mı daha ağır; hayvanlar mı?

Çevre araştırmacılarından oluşan bir takım, tüm yırtıcı memelilerin biyokütlesinin varsayımı bir hesabını yaptı ve insanların toplamının çok daha ağır olduğunu buldu.

İsrail, Rehovot’taki Weizmann Bilim Enstitüsü’nden Ron Milo liderliğindeki grup, global ölçekte müdafaa eforlarını izlemek için kullanılabilecek bir ölçüm belirlemeye çalışıyordu. Grup, makalede, “Tek bir organizmanın sayısını varsayım etmek, tespit edilebilirlik, yıllar ortası ve mevsimsel değişkenlik ve bilhassa küçük gövdeli cinsler için ölçüm formüllerinde standardizasyon eksikliği üzere problemler nedeniyle tek bir cins için bile teknik olarak zordur” dedi ve devam etti: “Tüm memelilerin biyokütlesini ölçmek, çok farklı beden boyutlarına sahip cinsleri karşılaştırmamızı sağlıyor. Bu nedenle biyokütle, cins zenginliği ve öbür çeşitlilik ölçütlerini tamamlayıcı niteliktedir ve global ölçekte yırtıcı memelilerin bolluğunun ve ekolojik ayak izinin bir göstergesi, global yaban hayatı durumunun zamansal dinamiklerini takip etmek için bir ölçüt ve muhafaza gayretleri için sezgisel bir data kaynağı olarak hizmet edebilir.“

Ekip öncelikle belli tipler için mevcut nüfus kestirimlerini topladı. Tüm yırtıcı kara göğüslü çeşitlerinin yalnızca yaklaşık yüzde 6’sı olan 392 kara memelisi için varsayımlar bulabildiler. Ekip, öteki tipler için kestirimler yapmak üzere makine tahsili kullandı.

Ekip, “Ayrıca her bir yırtıcı kara memelisi için hayvan bolluğunu etkileyen tipe mahsus özelliklerin bir kombinasyonunu elde ettik” diyor ve ekliyor: “Türe has özellikleri ve global nüfus raporlarını kullanarak, global bolluk varsayımlarından mahrum olan cinslerin kalan yüzde ≈94’ünün global popülasyonlarını anlayan bir makine tahsili modeli oluşturduk.”

Bu model, 4.805 göğüslü tipi için iddialar sağladı. Oluşturulan kestirimler, yaşadığı düşünülen 6.400 kara memelisi cinsinden hâlâ az olsa da, takım bilgilerin çok az olduğu hayvanları hesaplamaya dahil etmedi ve nadirlikleri göz önüne alındığında, genel biyokütle üzerindeki tesirin aslında değersiz olacağına inandıklarını belirtti.

Vahşi memelilerin toplam tartısı: 22 milyon ton!

Ekip, tüm yabanî göğüslü cinslerinin biyokütlesinin yaklaşık 22 milyon ton olduğunu varsayım ediyor. Lakin bu biyokütle çeşitler ortasında eşit olarak dağılmış değil ve yaklaşık yüzde 40’ını yalnızca 10 çeşit oluşturuyor.

Beyaz kuyruklu geyik, tahminen 45 milyon bireye dağılmış 2,7 milyon tonla rastgele bir çeşide nazaran (insanlar hariç) en fazla biyokütleyi oluşturuyor. Akabinde 1,9 milyon ton tartıyla yaban domuzu gelirken, onu 1,3 ton yükle Afrika savana fili izliyor.

İnsanlar ise yaklaşık 390 milyon tonluk bir biyokütleye sahipken, canlı hayvan olarak yetiştirilen sığırlar 420 milyon tonla insanlardan bile daha ağır basıyor. Lakin bunlar, doğal olarak yırtıcı memelilere dahil değil.

Ekip, bulgularını şöyle özetliyor: “Memeli biyokütlesinin global bileşimi, yırtıcı göğüslü popülasyonları üzerindeki insan kaynaklı baskıları yansıtıyor: artan insan nüfusu, hayvan bazlı eserlere yönelik artan global talep ve buna bağlı olarak fabrika çiftliklerinin genişlemesi, örneğin evcilleştirilmiş memelilerin artık yırtıcı kara memelilerinden 30’a bir oranında daha ağır bastığı bir sonuca sebep oluyor. Biyokütle, muhafaza statüsünün yahut antropojenik baskıların direkt bir göstergesi olmasa da, yabanî ve evcilleştirilmiş tiplerin biyokütlesi ortasındaki oranın, insanlığın gezegenimiz üzerindeki tesirindeki fevkalâde artışa ait daha fazla perspektif sağladığını öneriyoruz.”

Çalışma Proceedings of the National Academy of Sciences üzerinde yayınlandı.